Watertraining met Foppe en zijn maatjes, (2).

Watertraining.

Dit keer mogen we bij een idyllisch aangelegde vijver trainen. Hij is mooi onderhouden met steigertjes en nesten om te broeden voor de eenden. Waterlelies en irissen bloeien en eenden komen kijken wat we aan het doen zijn. Een hutje met bankjes en een tafel nodigen vermoeide wandelaars uit om even tot rust te komen.

Foppe wachtend op zijn volgende beurt.

Ik ben benieuwd hoe Foppe het doet, vandaag. Omdat het gisteren verkeert afliep met de witte dummy (zie mijn blog over 'Positiv hundentraining sluit het corrigeren niet uit!') wilde ik eerst met de witte dummy oefenen. Maar ik vertrouwde vanochtend niet helemaal en had al het badpak onder mijn kleding aangetrokken.

OKÉ, dan breng ik je het vreselijke witte ding.

Ik mag gelijk beginnen met Foppe. We oefenen eerst de drie stappen met de witte dummy. Dan krijgt Foppe de lange zwemlijn om en de dummy wordt ca. 3 meter vanaf de oever in het water gegooid. Op mijn commando 'Vooraan apport' gaat hij langzaam het water in en brengt de dummy terug. Nog twee keer herhalen we deze oefening met goed succes. Dan gaan we verder zonder zwemlijn en in een ander, moeilijker gedeelde met overhangende takken en zwaardere instap vanuit de oever.

Daar ergens moet de eend wezen!

Foppe gaat niet erg graag erin, hij moet eerst leren dat niet elk water langzaam dieper wordt. Met wat hulp lukt het dan toch en hij gaat zwemmen. Hij gaat de goede kant op maar ineens begint hij te spelen.  Ik vind het eigenlijk leuk, weer typisch Foppe, denk ik, en kijk hem fascineert toe. Maar spelen tijdens het werk mag natuurlijk niet. Monika wijst hem terecht en Foppe gaat verder met zoeken...

Rondjes draaien, met de poten op het

water slaan en naar de spetters happen.

Foppe zwemt rond en gebruikt ogen en neus om de eendendummy te vinden. Als hij ze vindt pakt hij ze en komt rechtstreeks terug over het water.

 

De eendendummy is leuker!

Zwemmen tussen en onder de takken door.

Aan het oever komen is niet makkelijk.

Foppe zoekt hoe hij het best uit het water kan klimmen. Aan zulke situaties merk ik steeds weer hoe jong en af en toe hoe weifelend hij is. Hij heeft heel veel erkenning nodig. Maar als hij dat krijgt ziet man hoe graag hij wil werken en hoe trots zijn houding wordt.

Netjes en spoedig afleveren, pas dan schudden.

Adele heeft ineens wat problemen om het water in te gaan op het commando 'vooruit'. Dus wordt geoefend aan de zwemlijn.

Adele moet aan de lange lijn apporteren.

Iedereen kijkt toe hoe ze het doet.

De lijn wordt ingetrokken, Adele kan niet anders,

ze moet naar haar vrouwtje toelopen.

Kijken of ze nu begrepen heeft dat ze rechtstreeks terug moet.

Soms weet men de reden niet, maar ineens is iets wat de hond weigert wat de laatste keer goed ging. Aan de trainster en de baas om dan naar een methode te zoeken om de hond het werk toch te laten doen. Al vaker moesten we een stap, soms ook meerdere terug doen. 

Ze heeft de eend gevonden en apporteert ze.

Netjes zitten en afgeven.

 

 

Ook Casper is nog onbetrouwbaar. Hij heeft nog niet helemaal begrepen dat hij met neus en ogen zoeken moet als hij het verloren apport moet zoeken. Zelfs het apporteren op zicht is voor hem niet elke dag dezelfde.

De eend wordt tussen de waterlelies gegooid.

Het duurde even, maar nu heeft Casper de eend ontdekt.

Ook bij Casper wordt met de lange lijn geoefend.

En dan gaat ook Casper de eend onder de takken zoeken.

Hij brengt de eend terug.

Jane heeft pas leren zwemmen. Soms vergeet ze hoe het moet en dan slaat ze met de poten op het water zodat het spettert. Michael heeft zich met zijn kleding optimaal voorbereid.

Jane oefent weer het zwemmen.

Met de eend in de vang gaat het zwemmen beter.

Foppe is erg dankbaar als hij geaaid wordt en als hij zich helemaal aan mij mag drukken. Hij vindt het heerlijk om lichaamscontact te hebben. 

Hij deed het vandaag prima en ik moest niet uit de kleren en daarvoor ben ik hem heel dankbaar!

Goed gedaan, Foppe!