Aangemeldt voor de VGP, trainen en nog meer voorbereiden...

We waren weer in het veld aan het trainen!

Intussen schreven we de 31.10.2014 en ik heb me aangemeld voor de VGP. We hebben niet meer gesproken over twijfels. Vanaf nu gaan we gewoon positief naar voren kijken.

Veldwerk

Veldwerk.

Vandaag hebben we een veld afgezocht naar hazen en fazanten. Jammer, er was niets erin. Foppe heeft het redelijk gedaan. Ik merk nu wel dat Foppe geen goede conditie heeft. Als hij ietsje gelopen heeft wordt hij snel moe en is niet meer zo intensief met zoeken. Hij staat eerder stil en kijkt dan alleen maar de horizont af om vogels te zoeken. Het is nu te laat om nog conditie op te bouwen voor de proef. Ik weet dat ik eigenlijk zal moeten fietsen met hem. Hardlopen kan ik niet, dat is geen optie wegens mijn eigen conditie (mijn knieën doen er niet mee). Fietsen vind ik ook niet zo leuk in mijn woonplaats. De streek is niet zo vlak als in de Nederlanden. En het ergste is, er zijn nergens veilige fietspaden. Je moet gewoon op de straat gaan fietsen waar iedereen rijdt. Dit vind ik ook een belemmering. Jammer kan ik met mijn auto ook geen fiets transporteren. Misschien ga ik ooit nog wat regelen. Dan zouden meer mogelijkheden zijn op niet verharde veld- en woudwegen.

Omdat Foppe wederom geen succes gehad heeft om wild voor te staan, hebben Monika en ik afgesproken dat we later op deze voormiddag nog een veld gaan opzoeken waar zeker wat in zit. Foppe zou echt nog een keer succes hebben voor de proef om wat te vinden en voor te staan!

Foppe kijkt of niet ergens in de lucht wat beweegt.

Twee slepen met een konijntje.

Na het eerste veldwerk heeft een collega een sleep gelopen, we hadden daarvoor weer een konijntje ontdooid en meegenomen. Het grasveld had de hoogte van ca 15 cm. en Foppe liep zorgvuldig. Weliswaar langzaam, maar hij begreep dat hij nu moest de spoor volgen en dat hij niet zou moeten veldwerk doen. De sleep was zo gelegd dat ik alles kon overzien. Hij kreeg bij de terugkomst worstbrokjes als beloning en natuurlijk zoals steeds heb ik zijn werk met de stem bevestigd en heb hem ook geaaid. Ik hoop dat de worstbrokjes helpen te motiveren zodat hij sneller gaat werken en sneller terug komt.

Foppe komt met het konijntje terug.

Later hadden we nog een sleep in mosterdgewas dat weer 40 cm hoog was, net als gisteren. Daar kon best wild in zitten. Voordat hij wegging heb ik hem laten zien dat ik nog worstbrokjes in mijn tas heb. En dan stuurde ik hem op de sleep. Hij liep zo als vroeger, vrij snel en hij kwam ook rechtstreeks terug. Het opnemen en afleveren is nooit een probleem. Maar ik was erg blij dat hij nu weer zijn draad gevonden had. Hij ging niet nog struinen in het hoge mosterd.

We stopten voor vandaag met werken naar deze mooie sleep. Maar morgen zouden we nog weer gaan trainen!

Zoeken/revieren in het veld.

De volgende dag, 01.11.2014, gingen we zoals afgesproken een veld in waar Monika wild vermoedde. De eerste opdracht was het zoeken naar hazen, konijnen en fazanten in een veld met raps van ongeveer 50 cm hoogte. Het veld had een vlakte van ongeveer 150 m breedte en 300 m lengte. Monika kritiseerde me dat ik te weinig energie in stekte en dat daardoor de hond vrij langzaam liep. Foppe ging ook af en toe met de neus op de grond - ook dat vond Monika niet goed. Ze merkte op dat Foppe muizenwindjes aan het zoeken was... Tot mijn teleurstelling heeft Foppe ook helemaal niets gevonden.
Trouwens, eerder heeft me een ervaren keurmeester gezegd dat dit goed was, de hond toonde interesse aan waar wat heeft gelegen. Maar Monika vond dat als iets echt gelegen heeft dat de hond dan plots gaat stoppen en met een snelle beweging draait om de plek te onderzoeken. En ja, ik heb bij de setters deze beweging al vaker geobserveerd.

Omdat Monika niet tevreden was met het werk van mij en Foppe stuurde ze ons naar een bloeiend rapsveld. Het veld was net zo groot als het eerste. Ze vermoedde hier echt wel wild. Wat zag dat mooi uit. Mijn zwart-wit hondje met grote sprongen te zien hoe het zich de weg zocht. Soms zag men alleen maar de pluim. Foppe moest echt hard werken. Ik denk dat het inderdaad ook wild erin gezeten had. Hij was zeer enthousiast. Maar ook vandaag zag ik dat zijn conditie gewoon te slecht was om langdurend in het veld te zoeken.

Foppe in het hoge rapsveld met veldzoeken bezig.

Mijn fout, heb tot nu toe nooit gefietst met hem of hem regelmatig laten zwemmen. Doordat hij langzamer was moest ik meer met de stem en de fluit motiveren. Monika was tot mijn verbazing tevreden met ons werken. Wild hebben we beide keren niet aangetroffen, dus heeft Foppe ook geen gelegenheid gehad om voor te staan.

Sleep met een konijntje.

Monika bedacht daarna een heel leuke sleep over het laatste geoogste maisveld, dan over een wildakker, vervolgens een straatje overheen naar een rapsveld waar de raps ca. 55 cm hoog stond. De hele sleep was ca. 800 m lang.
Vol vertrouwen zette ik Foppe bij de afgang aan. Maar wat gebeurde nu?

Foppe ging in de rijen lopen en

niet zo hoe de sleep gelopen was.

Ik wist niet precies hoe de sleep verliep omdat ik bij de auto met Foppe wachtte. Maar blijkbaar heb ik hem al niet goed aangezet. Er lag een lijntje van een collega op de grond. Verder niets. Ik wist niet, welke richting precies de collega weggegaan was om de sleep te lopen. Foppe liep langs de stoppels en op een gegeven moment dacht ik dat hij niet goed was. Maar hij kreeg weer wind en was dan een hele tijd op een plek waar hij zich oriënteerde op de geur van de sleep. Maar hij kwam dan de verkeerde kant op de sleep weer richting mij. Ik zette hem nog een keer in. Intussen heeft me een andere collega vertelt hoe de sleep loopt. Maar jammer genoeg had hij ook deze keer een heel onzuiver lopen en ik riep hem nogmaals terug. Deze keer schold ik met hem en trok hem licht aan het oor. En nu ging hij ook heel mooi totdat hij tot de punt kwam waar de overgang in de wildakker was. Ook nu ging hij ineens kris kras door de wildakker.

Monika, die halverwege de sleep stond om te observeren riep mij. Het was overduidelijk, de hond was aan het jagen en niet aan het uitwerken van de sleep! Onder druk van mij (ik kwam dichterbij en heb zijn naam ietsje eisend geroepen), kwam hij in onze buurt en dan ging hij over het straatje het rapsveld in. Nu liep hij de sleep goed, maar voor hij bij het konijntje kwam ging hij al weer jagen. We zagen hem niet meer. Ook zijn mooie volle vlag niet. Eindelijk zagen we dat hij bij het konijntje was maar ook zijn terugkomen met de buit in de vang ging niet rechtstreeks maar met veel zig-zag. Deze donderjongen! Niet eens het fluiten en roepen hielp. Belachelijk. Hij kon het zo mooi maar nu had hij enkel het jagen in zijn gedachten.

Monika staat halverwege, Foppe is dichtbij op

het spoor, gelijk daarop gaat hij weer vanaf.

Kwam dat daardoor dat we afgelopen tijd uitsluitend veldwerk hebben gedaan op velden en zoveel slepen in het bos? Monika denkt van niet. Ze zegt dat het pure ongehoorzaam is. Gisteren, op een kortere afstand lukte het ook. En - daar was niet veel wild. Hier in de geoogst mais en de wildakker was het heel interessant, voller geuren. Ik was teleurgesteld en merkte, men is nooit zeker kan zijn van het werk van de hond. En desondanks moet men de hond bij zulk werk vertrouwen. Maar hoe heet het spreekwoord: Vertrouwen is goed, controle is beter!
Dit belevenis betekent wel dat we nog steeds ook op het veld aan de sleep moeten werken.Vooral omdat hij in het bos ook kan doen wat hij wil en wij dit niet zien!
We hebben nogmaals een sleep in een veld met raps gelopen en hij liep een beetje beter, maar nog niet goed. Vooral het terugkomen was erg langzaam.

Hoe zou dat gaan op de proef over een week?
Voor vandaag sloten we af. Morgen was ook weer en dag...