Trainen bij 22 graden op 2 november!

We schrijven zondag, 2 november 2014. En ook vandaag waren we weer aan het trainen. Monika, onze trainster meent het serieus. Voorbereiding voor de meesterproef vraagt wel wat aan voorbereiden!

Foppe heeft geen problemen te vos op te nemen.

 

Vossensleep

In het woud hebben we een vossensleep gelegd. Voordat de vos naar de eindplaats, ca 300 m verder, door het woud werd gesleept heb ik Foppe hem eerst laten apporteren. Het was een grote, zware vos van ruim 4,5 kg (zonder kop en uitgenomen, daarna weer netjes dicht gehecht). Foppe mocht als tweede gaan. Ik heb hem laten zien waar de sleep begon, hij heeft de geur opgenomen en ging vrij snel weg op de sleep. Het ging niet zo lang en hij kwam weer terug met de grote buit in de vang. Wat was het toch mooi hoe hij tussen de bomen verscheen! Wat heb ik toch een fijne hond! Hij heeft helemaal geen moeite meer met het dragen. Hij weet al uit ervaring dat de buit in het midden gepakt moet worden zodat het makkelijker te dragen is over langere tijd.

Zweetspoor

De volgende opdracht was een zweetspoor met de riem. De hond kreeg om de nek een extra breed keelriem en daaraan was de 10 m lange zweetriem bevestigd. Ik moest opletten dat Foppe steeds 8 m riem had, dus mocht ik niet te dicht achter hem lopen. De riem mocht ook niet ineens getrokken worden door hangen te blijven aan een takje. Dit zou hem uit de concentratie brengen. Dus opletten en als hij ergens onder een boom / tak doorliep moest ik de riem even loslaten en laten gaan en een paar meter verder weer opnemen zonder de beweging van de hond te verstoren...

Toen ik aan de beurt was ging een sterke wind. In het begin bij de aanzet was dat nog niet zo goed voelbaar. Maar toen we bij de andere kant van het woud kwamen in de buurt van het woudrand voelde ik de wind. En omdat Foppe vrij snel liep en ik eigenlijk geen tijd had om op kenmerken zoals zweet op de grond te zoeken, was ik ineens onzeker of we nog goed op de spoor waren. 

Ik geef 8 meter van de 10, de rest gebruik ik om

 'mee te gaan', verstoringen tegen te gaan.

Ik heb hem laten plaats nemen en ben alleen ca. 20 meter teruggelopen totdat ik zweet vond. Toen heb ik hem geroepen en hij kwam naar mij toe. De eerste keer dat ik hem afgeroepen heb uit het liggen! Dan was ook nog de kans dat de zweetriem zich zou kunnen vastzetten in de takken.
Ik deed dit uit een impuls, omdat het zeer onoverzichtelijk was. Het lijkt me erg als de hond zich met de zweetriem vastzet. De hond gaan loswerken en terug vinden op de goede plek waar zweet ligt? Ik weet niet of dit lukt. Dan moet je heel goede zenuwen hebben. Hoop, dat ik dit nooit meer moet doen.
Gelukkig ging alles goed.

Foppe kwam bij me en ik heb hem weer op de spoor aangezet. En in der daad ging hij deze keer ca. 10 meter parallel van de eerste keer tot de richting waarvan de wind waaide. Ik zag ook de hulptekens weer, zweet op de grond en de tekeningen aan de bomen die vandaag gemaakt werden om ons wat te helpen in het geval van nood.... Foppe en ik bereikten de reedeken (het vacht van een ree) en Foppe kreeg zijn worstje dat hij gulzig binnen werkte.

Foppe wacht op zijn beloning, de worstjes.

Konijnensleep op open veld

Ondanks dat het hard waaide gingen we door met het werk op de open vlakte. Immers kunnen we op de dag van de proef niet zeggen dat de wind te hard gaat. De honden moeten dit ook leren. We hebben vaak bij ongunstige wind en regen getraind. 
Foppe liep de sleep geconcentreerd en precies. Aangekomen bij het konijntje (ca. 300 m, met de helper op een afstand van 20 m), pakte Foppe de buit, draaide om en kwam deels in galop, deels in draf op de sleep terug. Steeds met hoge vlag, van verre goed te zien. Ook vandaag had Foppe zijn beloning verdient! De helper staat aan het einde van de sleep zodat hij kan rapporteren hoe Foppe bij het konijntje gereageerd heeft. Tijdens de proef is de situatie precies hetzelfde. Alleen is diegene die daar staat een keurmeester. 

In het begin moeten de honden wennen dat er iemand staat. Ze gaan vaak nog buurten. Maar hoe vaker ze het gedaan hebben en ze geen succes hebben op reacties van diegene die daar staat, hoe minder nemen ze notitie van hem.  

Foppe komt terug met de buit in de vang.

 

Zoeken in het veld

Eindelijk kwamen we nu aan toe om nog een zoeken naar wild in bloeiend raps te doen. Het was zeker dat daar veel wild in zat/gezeten heeft en dat het sterk van geuren doorzet was. Foppe was gelijk dol enthousiast en werkte zich met veel energie door het veld. Ik zelf kon niet meer hard gaan omdat het gewas heel dicht stond. Ik was verbaast dat Foppe zoveel plezier toonde. Jammer genoeg kon ik hem niet steeds zien. Hij bleef enkele malen staan om wat te onderzoeken. Maar ik zag geen opvliegend wild en hij ging ook niet een haas achteraan. Jammer dan, maar het was voor mij voldoende dat hij tenminste eens veel plezier had met de geuren.

Foppe moet hard werken, maar hij doet het met plezier.

En dan hadden we deze trainingsdag beëindigd. De volgende twee dagen zien we elkaar niet. De laatste dag waar we nog wat doen met Monika is dan woensdag, dan houden we nogmaals twee dagen rust en dan is zijn we al bij de proefdagen.