donderdag 13 september 2012

Burlende Foppe



Foppe is zeer speels. Hij speelt met van alles, met andere honden, speelgoed, natuurlijk materiaal uit huis, tuin en bos en natuurlijk met ons.

Hij daagt Bessel vaak uit om te spelen. Maar deze vindt de manier warop vaak niet echt uitnodigend. Misschien is het omdat het leeftijdsverschil zo groot is, prezies 9 jaar.

Als kleine pup ging Foppe hem vaak bij de keel, het oor of in de staart pakken. Foppe vond dit, als speelse ondeugend zeer interessant en leuk om mee te spelen. Ondanks dat Bessel meestal duidelijk aangegeven heeft dat hij er niet van gedient was probeerde Foppe steeds weer opnieuw hem uit te dagen.


Foppe daagt Bessel uit

Toen Bessel door een boerenhond in het oor werd gebeten en hij een verband moest dragen was het helemaal mis. Foppe vond het reuzeinteressant om het verband te inspecteren. Maar Bessel voelde zich niet helemaal lekker en vond waarschijnlijk het verband hinderlijk. Het ging nog net goed omdat Bessel een goedzak is. Ook heb ik op het werk geregeld dat ik de honden steeds onder toezicht kon hebben.


Maja, kom speel met mij!

Heerlijk, hoe de honden met elkaar communiceren.

Onze vrolijke Foppe laat geen gelegenheid schieten om van het leven een feest te maken. Intussen speelt hij vaak met een "vriendin" van Bessel. Enkele weken geleden renden Bessel en Foppe nog gezamelijk rondjes achter Maja aan. Intussen vraagt Foppe steeds meer lichamelijke inspanning. Bessel heeft na enkele rondjes al voldoende gehold. Maar Foppe heeft nog niet genoeg, de 8-jarige teef is welliswaar fit, maar is duidelijk ook uitgeput...

Ik heb al twee keer tijdens het spelen van Foppe met andere jonge honden mogen observeren hoe Bessel zich ertussen stellde. Hij heeft de grof wordende vreemde speelkameraad van Foppe met een eenmalige correctie laten stoppen. Bessel ging, pakte de tegenstander gewoon bij de nek, grommte wat en het speel was ten einde.


Foppe doet aan ritueel: als we samen na de wandeling in onze woonstraat komen beginnt hij te burlen tegen Bessel. Soms doet hij dat ook in het bos. Ik was in het begin erg verbaast over dat grommende geluid dat onze kleine pup deed. Hij daagt dan Bessel uit, van voren of van de zij. Hij gaat diep in de knie, holt even weg en springt en danst weer terug naar Bessel. Soms heeft hij voldoende moed om hem even bij de keel te pakken. Intussen zijn we allen aan gewendt en grinniken over het gedoe. Bessel ignoriert het speel zeer lang. Af en toe, als Foppe van geen houden weet en ik niet ingrijp, geeft hij een snauw af. Soms, als ik medelijden krijg met Bessel, helpt van mijn kant een streng: "Foppe neen!" en Foppe laat af.




 Bessel is zeer geduldig en een prima opvoeder. Guido en ik noemden hem al vroeger "meneertje".

Dat is hij door en door. Hij laat heel veel toe, maar als hij zijn rust wil dan laat hij het duidelijk zien met zijn mimiek, hij maakt dan dreiggebaren naar Foppe toe. Meestal moet hij wel twee of drie keer dreigen totdat onze ondeugend ook daadwerkelijk stopt met foppen.
Foppe heeft tot nu toe een keer helemaal in het begin bij de voerpot een schreeuw van zich gegeven toen Bessel zijn voer verdedigde. Het gebeurde zo snel dat ik niet kon zien of Foppe alleen geschroken was van de reactie of dat Bessel hem ook daadwerkelijk ietsje pijn deed. Ik heb bij Foppe, die net 8 weken oud was, geen verwonding gezien. De correctie van Bessel heeft wel ertoe geleidt dat Foppe creativer moest omgaan om voer te stelen.
En creativ, dat is hij! We moeten regelmatig opkomen voor Bessel, anders gaat Foppe de bot of andere lekkernijen van hem aftroggelen.


Je bent saai, Bessel, ik zal je aanvallen, dan gebeurt er weer eens iets.


Bessel heeft een grote hoeveelheid aan pluchen knuffels. Omdat hij nooit iets stuk maakt maar al zijn spanningen middels sabbelen aan, en runddragen van, afreageert, wissel ik ze van tijd tot tijd de knuffels uit. Gelukkig is Bessel niet bezitterig. Hij laat Foppe zonder om te kijken, mee spelen. Zelfs zijn lievelingsknuffel staat hij aan Foppe af als deze hem wil.



Foppe met de vos, het interessanteste object (behalve voedsel) op dit moment.


Foppe reageert (nog) niet met geblaf op de huisdeurbel. Maar hij kijkt zeer oplettend naar Bessel wat die allemaal doet als iemand komt. Bessel is een goed voorbeeld voor Foppe.



 Aan de andere kant van de deur gebeurd er wat, van de straat hoort men geluiden...


Kort geleden, een van de laatste mooie dagen aan het water. Foppe ging helemaal door de dolle heen van vreugde. De energie spatte van hem af.


Bessel, kom we gaan spelen




Ha, ik heb je stokje gejat!
Steeds weer valt me op hoe Foppe ondanks zijn zelfverzekerde karakter zich aan Bessel orienteerd. Fijn dat Bessel er is en niet reageert op vreemde voorwerpen, dieren en mensen. Zo worden de eersten belevenissen positiv.
Ook fijn dat Foppe ongelooflijk veel alleen onderneemt. Hij is vooral graag buiten, bij Guido of bij mij. En als ons meneertje ook naar buiten komt dann is het natuurlijk leuk om samen in de tuin rond te banjeren....



Bessel heeft een zelf gevangen woelmuis tussen de poten en het ritzelt nog steeds bij het hol ....



Omdat Bessel erg bang is voor harde knallen, onweer en vuurwerk was ik in het begin zeer bedacht om de beiden gescheiden te houden tijdens zulke gebeurtenissen.

Foppe gaat tijdens het onweren gewoon door met zijn vrolijke speel. Zo nu en dan hebben we de honden dan samen gelaten bij onweer. En het wonder gebeurde. Bessel heeft van Foppe gekopieerd.

Intussen heeft Bessel gelukkig heel wat minder angst. Minder angst betekent dat Bessel uit vrije wil meegaat met de uitlaatronde na een onweer. Dat hij niet meer de hele tijd trillt als het onweert. Dat hij geen speksel verliest wegens stresstoestanden. Dat hij kann eten na een onweer.

Heerlijk, dat de beiden nu ook voor elkaar iets kunnen betekenen!


1 opmerking:

  1. Hoi Barbara,
    Ik herken zoveel van de interactie tussen Bessel en Foppe. Hier gaat het er ook vaak zo aan toe. Aike accepteert heel veel van Amy, al wordt het langzaamaan iets minder. Amy wordt volwassen en hoeft niet meer steeds als pup behandeld te worden. Het blijft geweldig om ze samen bezig te zien. En beide leren van elkaar.
    Ik had ooit eerder twee honden, maar toen geen pup erbij. Dit is zo ongelofelijk leuk! Puur genieten. En dat blijven we doen, toch?
    Groetjes, Josette

    BeantwoordenVerwijderen