vrijdag 30 november 2012

Foppe's hobby's

De bench gaat weer naar de kelder.

Foppe is nu 38 weken oud. Tot nu toe was hij nooit meer dan 1 uur alleen thuis. Met Bessel samen was hij hooguit 4 uur alleen thuis.
Al sinds een paar maanden weet Foppe hoe hij de bench moet openen. Foppe in de bench thuis laten is geen optie meer. Hij weet nu binnen een minuut eruit te komen. Hij doet het ook als we toekijken.
Foppe ging nooit vrijwillig in de bench. Ik heb steeds 's avonds snoep in gegooid en dan ging hij binnen. Sinds enkele weken slaapt hij niet meer in de bench. Dus vandaag heb ik hem weer in de kelder opgeborgen.


Ooch vrouwtje, het is zo makkelijk, hier eruit te komen, wacht maar af.....


De tanden erin, vastpakken, openschuiven en open is de deur!



De hal ziet daardoor weer wat gezelliger uit. Het is toch steeds opruimen geblazen. Voordat we het huis verlaten gaan alle deuren van de kamers dicht, alle levensmiddelen gaan achter deurtjes en  hondensnoepjes en apporten worden opgeborgen in een kast.



De jas, laars en de 10 - meter - lijn, daar gaat men mee naar buiten....



Dat was lekker! Het was nog helemaal vol.



Ik ben geen vis, maar het smaakte prima.



De deksel van een doosje met lekkere stukjes runderlever erin, het kostte wat tijd, maar het ging open.



Bij mooi weer hoort een Stabij buiten te zijn, maar wel met de vos.


Nee hoor, ik kom nog niet naar binnen!


Het rechter oog van de vos heeft Foppe eruit geknabbeld.


De zalf was gelukkig bijna al op toen Foppe ze proefde.




"Heerlijk om in de aarde te wroeten. Misschien kan ik de muis wel pakken."



Het zoenen met Bessel is al lang een gewoonte in de avonduren.



Natuurlijk op het hoofdkussen met het kopje, daar ruikt het lekker.



Dit keer het hoofdje op het kussen van vrouwtje.




Ik kan niet schelden met Foppe. Hij is steeds zo vrolijk als ik met hem bezig ben en dat wil ik zo houden. Natuurlijk probeer ik regels op te stellen. Zo heb ik hem drie keer op mijn bed tussen de lakens gevonden. Ik heb hem steeds gewoon eruit laten komen op een vriendelijke manier. De vierde keer heb ik het toevallig gezien dat hij erin wilde. Toen was mijn kans gekomen. Ik heb heel duidelijk "neen Foppe" gezegd en zie da: sinds toen heeft hij het niet meer gedaan. Hij kent dus het 'nee' zeer goed.

Deze week heeft hij wel enkele zaken gesloopt die ik niet echt leuk vond. De dummy met het konijnenvacht omwikkeld, de huisschoenen van Guido en mijn snoepzakje dat zo goed bij de blauwe Jeans paste. Allemaal waren de voorwerpen aangevreten en heel veel kleine stukjes te vinden. Van de dummy heb ik geen foto gemaakt.


Guido was niet erg gelukkig toen hij zijn huisschoen in deze staat vond.


Dit snoepzakje was helemaal gevuld en stond klaar bij de garderobe om over 10 minuten mee te nemen...



Ik ben blij dat ik nu een taak voor Foppe heb (jachttraining) en dat het plezierig is met hem te werken. Ik denk, als hij geen opdrachten zou krijgen, hij nog heel veel meer energie zou hebben. Hij is buitengewoon vindingrijk en nieuwsgierig. Hij geeft niet op als hij iets wil en als hij aan een bezigheid plezier beleeft kan hij uren ermee bezig zijn. Als ik toevallig zie met hoeveel aandacht hij iets gaat onderzoeken dan moet ik gewoon in het geheim lachen.

Foppe is mijn 6e hond en de 2e Stabij, maar dit heb ik nog met geen een zo intensief meegemaakt. Bessel heeft tot nu toe als pup alleen een drempel beschadigd (aan geknabbeld). Verder is hij het braafste kind van de klas. En nu deze Foppe.........!

4 opmerkingen:

  1. Ja Bianca, je zal weten dat je een stabij hebt met duidelijke genen van Imre.
    Bij jullie is echt niets veilig voor de scherpe tanden van Foppe.
    Bij Saar valt het wel mee er zijn wel een aantal dingen gesneuveld, maar toch niet zo drastisch als bij jullie.
    Saar slaapt gelukkig nog wel in de bench en als we niet thuis zijn gaat ze in de ren, is voor ons een veilig gevoel, dat ze daar geen kwaad kan doen en en plekje voor zichzelf heeft.
    Nog veel plezier met Bessel en Foppe.
    Groetjes Monique.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Barbara,
    Hier zijn ook al wel een paar dingen gesneuveld. Daarom gaat Amy nog steeds in de bench als we weg zijn. Maar ze vindt het ook niet altijd leuk, vooral als Aike niet bij haar gaat liggen. Dan kan ze piepen, blaffen en met haar poten over de bodem schrapen, waarbij ze het klepje van de bodemplaat steeds losmept. Ze zal er toch nog wel een paar maanden in moeten blijven, voor haar, maar zeker voor onze rust!
    Het is leuk als ze uit zichzelf dingen gaan proberen om te kijken of ze jou een plezier kunnen doen. Heel bijzonder!
    We genieten nog even door, toch??
    Groetjes, Josette

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Natuurlijk gaan we genieten van onze dieren. Het is zo bijzonder om elke dag weer te zien wat Foppe weer voor ideen had. Vandaag heeft hij het broodmes naar beneden gehaald en op de houtgreep gebeten. Nu kan ik elke keer als ik het broodmes bekijk zijn tandafdrukken bewonderen.
    We geven hem elke dag wat om op te kauwen. Ook liggen botten voor het oprapen in de woonkamer, dus dat is het niet.
    Ook als ik meerdere keren op de dag mijn schoenen moet zoeken amuseer ik me eigenlijk daaraan. Intussen weet ik waar zijn favorieten plekjes zijn waar hij dan op de schoen gaat liggen totdat hij weer iets anders gaat doen....
    Hij is zo lief en onschuldig.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Barbara,

    Rinus heeft hier geen last laat alles heel ,pakt geen schoenen, laat het speelgoed liggen van de kinderen.
    He waar is mijn roomboter letter die had ik echt op het aanrecht gezet en waar zijn de knakworsten gebleven ;-) Dat zal toch niet.....zijn.

    BeantwoordenVerwijderen