Foppe's eerste konijntje

5e les
3 december 2012

We begonnen met het apporteren. Ik heb geoefend, maar thuis liep het nog niet zo, hoe ik hoopte. Foppe weigerde om de apporten van de grond op te nemen. Enkel de dummy met konijnenvel om heeft hij af en toe genomen. Ook tijdens de les spookte Foppe wat. Soms heeft hij het genomen, soms niet. Dus dat wordt weer oefenen thuis met aanbieden op ooghoogte en dan steeds dieper tot ik het op de grond kan leggen. Niet erg, hij is nog jong en heeft tijd om het te leren.

Thuis aan het oefenen met de dummy met het konijnenvel.

Flitsende Foppe. Hij haalt het apport zonder lange riem en komt snel terug.

Dan haalde Monika het konijntje uit de tas. Het lijkt op de foto groter dan het was. Volgens mij was ze nog meer benieuwd naar wat Foppe ermee doet dan ik. Eerst mocht hij de geur ongeveer 8 minuten opnemen. In het begin hield ze het aan een poot, later legde ze het op de grond. Ze heeft het hem ook een keer in de vang gegeven, dat ging zonder tegenstribbelen van Foppe. Na deze grondige inspectie heeft ze het aan een snoer vastgebonden en het begin van de sleep met een takje gemarkeerd en dan is ze ongeveer 100 meter een sleep gelopen. Ik heb ondertussen Foppe aan de riem gehouden en we hebben samen toegekeken. 

Hoe ruikt een dood konijntje?

Toen ze teruggekomen was mocht ik Foppe "aanzetten". Ik heb daarvoor de 2-meter riem aan zijn halsband gelaten. Met de worden "zoek apport" stuurde ik hem vooruit. Ik bleef bij het begin staan en hij ging, met de neus op de grond heel snel vooruit. Toen hij bij het konijntje was heb ik hem met de stem geholpen: "apport, hier"! en waarachtig, hij pakte het op en kwam hollend en trots, met staart omhoog terug met het konijntje correct in de vang.

Hier heb ik het konijntje, goed zo?

We hebben het gehele nog eens herhaald, maar nu een langere sleep, ook helemaal rechtuit. Maar deze keer pakte het kereltje het konijntje en ging het bosje in, legde het af en kwam zonder buit terug. Zijn buit lekker als voorraad gedeponeerd, voor slechtere tijden!

Monika keek me aan een vertelde me bloedserieus dat dit een rangorde - probleem was! Ja, Foppe begint al behoorlijk te bepalen, hij wil dat het naar zijn kopje gaat.

Ik heb Foppe aan de riem genomen, ben met hem de sleep langsgelopen en we gingen samen het bosje in. Ik voelde hem aan dat hij nu niet geneigd was de buit te pakken. Dus heb ik het konijntje opgenomen en op het open veld nogmaals aangeboden. Maar hij weigerde. Dus ik moest het hem wel in de vang geven. En toen zijn we samen terug gehold naar het begin van de sleep. Goed voor mij, het werken met de hond noemt men hondensport, dus aktiv bewegen....

Dus heb ik nogmaals een sleep gelopen en dan ben ik Foppe met de 10-meter riem achteraan gelopen. Deze keer ging het weer goed.

Tijdens een ochtendwandeling. Foppe ziet vogels. Hij is zeer gefascineerd door alles wat beweegt.

Intussen is het begonnen te sneeuwen. Maar we gingen gewoon door met werken. Monika wilde nog zien hoe hij aan de riem liep. Ik heb niet vaak geoefend. Maar het ging uitstekend. Ik mocht zelfs de riem af doen en voor het eerst een rechte lijn en een acht met hem zonder riem lopen. En Monika was enthousiast. Mooier kon niet, meende ze. Ik voelde zelf dat Foppe prachtig ging an mijn linker kant. Hij had af en toe met zijn neus contact met mijn linker hand, dus wist ik dat hij bij me was.

Het "Hier" - komen is nog een zwakke punt. Ook daar moeten we aan de lange riem gaan oefenen. Ik weet dat het voor Foppe veel te ontdekken geeft, maar "Hier" is "Hier"! Ik oefen het niet zo graag omdat ik liever zie dat Foppe gaat snuffelen. Maar ja, gehoorzaam zijn is wel de bedoeling voor een jachthond.

Aan het einde van de les heeft Monika verteld hoe leuk ze Foppe vindt omdat hij zo graag werkt en zo snel van begrip is. Ze meent dat vele honden verkommeren thuis als ze geen opdrachten hebben. Zulke honden moeten geest en lichaam gebruiken zodat ze zich helemaal kunnen ontwikkelen. Met veel opdrachten oplossen worden ze nog slimmer.