maandag 14 januari 2013

De jachtlessen gaan door.

Intussen hebben Foppe en ik de lessen 6, 7, 8, 9, 10 en 11 gehad. Alle duurden van 2,5 uur tot 4,5 uur. De meeste hondenscholen hebben nu winterpauze. Maar waarom eigenlijk? Het is erg mooi in de sneeuw en op bevroren grond te trainen. Ook aan blubber kan men wennen. Al moet men dan naar thuiskomst van hond tot auto en eigen kleding alles soppen....

In het Bergische Land een sleep trekken met een dummy.

Wat de kleding betreft: ik heb steeds warme kleding aan omdat men toch vaak stilstaat. Maar dat is met wintersport hetzelfde.

Foppe wordt door Monika steeds de "Kleine" genoemd. Ze is ook bewust minder streng met hem dan met ouderen honden. Ik daarentegen wordt wel op heel veel fouten gewezen. Het mooie aan haar "onderwijs" is, dat ze alle aanwijzingen beredeneerd. Ik ben blij ermee. Zo kan ik het begrijpen en beter onthouden. Het is niet makkelijk om om te denken. Vaak doe ik iets uit gewoonte, of omdat ik het vroeger op deze manier heb geleerd.


Foppe speelt in de pauze met een jong teefje.

We hebben nog enkele keren met konijntjes sleepsporen uitgewerkt. Steeds zo honderd meter lang. Foppe heeft voor kerst enkele keren gewijgerd het op te nemen en te brengen. Het loopt dus ook niet alles op rolletjes.
Ik ben nog steeds met de vier stappen apporteren aan het oefenen in de woning:
1: voor de neus houden en apport zeggen en hij moet zich naar voren bewegen en het goed vast houden,
2: op hoogde van de borst houden en weer laten apporteren,
3: voor de voeten leggen en laten apporteren,
4: drie meter naar voren leggen en hem laten apporteren en als hij het in de mond heeft op "Hier" laten brengen.
Dit vaker op de dag, twee a drie keer achter elkaar het rijtje. Ik ga af en toe wisselen van het te apporteerend stuk. Het moet een soort automatisme komen voor de hond. Zodat hij helemaal niet meer aan het weigeren denkt.
 

Lol tussen de oefeningen.


Monika beredeneert dat elke hond in het begin graag en oefening doet omdat ze nieuw is. Dan komt de fase van het besef dat hij moet werken en hij gaat weigeren te werken. Soms gaat hij het doen, dan weer niet. Pas na een jaar regelmatig training is de hond doorgewerkt in het onderdeel en is betrouwbaar. Hij kan niet anders, ook als hij geen zin in heeft. Men ziet dan aan zijn houding of hij het graag doet of even geen zin in heeft.

Op zaterdag hebben we met duiven sleepsporen gelopen. Af en toe nemen we ook een gewone dummy.

Tussen kerst en oudejaarsavond had ik het wat druk. Foppe heeft geen training gekregen. Misschien heeft hij gemist om te apporteren? Hij is op een gegeven moment alleen naar de kelder gegaan en heeft een dummy met konijnenvacht totaal ontledigd. Hij moest wel veel moeite doen om hem te pakken. Hij lag boven andere hondenspullen te drogen. Ik vond het wat jammer omdat het een mooie dummy was. Ik heb het lappje vacht 8 jaar geleden van de NVSW-vereniging gekocht. Ook heb ik het meest met deze geoefend. Maar ik moest wel lachen toen ik hem daar zo bezig zag. Mijn fout, volgende keer eerder opruimen als de dummy opgedroogd is!

Het vacht en de oude trui die als dummy diende.

Afgelopen zondag hadden we een zweetspoor uitgewerkt. Ook hier heeft Monika een mooie opbouw in haar training. Eerder hebben we Foppe alleen het "Wondbed" laten leren kennen. We hebben daarvoor een plek van ca. 40 mal 40 cm met de schoenen schoongeveegd. Dan hebben we in de vier hoeken een stukje worst gelegd. De vier hoeken hebben we verbonden met "Zweet". Zweet is gekochte poeder die opgelost is in water en dat mengsel is gelijk reebloed (nu weet ik niet of ik moet zeggen kleine hert).We hebben toen in het totaal 5 wondbedden gemaakt. Foppe heeft die mogen besnuffelen en natuurlijk de worststukjes eten. Hij zal dit als aangenaam vinden. Zweet is dus interessant omdat er een beloning wacht. Monika vertelde me dat ze aan het eind van een spoor de hele portie voer van de dag onder een reevacht heeft gedaan zodat haar hond in opleiding dat na gedaan werk mocht eten.

Het verbaasde me dat ze hier nu wel met voer werkt. Ze is namelijk geen voorstander om een hond te lokken met voer. Ook tussendoor belonen met voer vindt ze alleen maar afleiding voor de hond. Wel geeft ze na gedaan werk iets speciaals om te eten (worstje etc.). Ik geef nog steeds af en toe tussendoor voer voor een goede prestatie.

Vandaag hebben we nogmaals 5 wondbedden gemaakt en hetzelfde procedeer over gedaan. Daarna hebben we een zweetspoor gelopen van ca. 100 meter. Elke 50 cm of soms nog vaker lag een druppel bloed, (aangemaakt in een oud 5 dl flesje met een mondstuk, zo kon enkel een druppel eruitgedrukt worden en ging niet teveel eruit, heel praktisch). Daarop kwam evenzo vaak een stukje worst (echt heel weinig, een kwart van een heel dun schijfje).
Daarna wachtten we twee uur. Pas toen mocht de eerste hond lopen. Na hem werd weer worst erop gelegd en Foppe mocht gaan. Hij ging aan een twee-meter-lijn. Foppe was natuurlijk heel gefixeerd op de worst. Maar hij werkte de spoor heel zuiver uit en week niet ervan af. Ik zag aan hem dat hij heel veel plezier aan had.

De honden in een rij afgezet.

Naast het sporen zoeken moest natuurlijk ook appel geoefend worden. Boven op het foto op bevroren grond, niet makkelijk om te lopen toch noch een gehoorzamheidsoefening. 10 minuten wachten achter elkaar. Pas dan worden ze een om een opgeroepen met een "Hier". Foppe is de derde, op het beeld enkel het hoofdje te zien. Hij deed het heel goed.

De pauze van 2 weken tijdens de feestdagen deed ons beiden goed. We hebben behalve de gewone gehoorzaamheidsoefeningen tijdens het wandelen en in huis, echt helemaal niets gedaan. Zo konden we weer met nieuw elan beginnen. Maar Monika merkte het ook gelijk.... wat heeft ze toch een goed honden- zoals mensenkennis.

2 opmerkingen:

  1. Bleef ik eerst op google+ hangen, nu kwam ik bij je blog. Leuk zoals je over je honden schrijft Barbara.
    Deze over trainingen vind ik helemaal top.Ik heb je blog bij mijn feedreader gezet, zo kan ik je volgen. Bedankt voor je reactie op ijshaar (vervolg) ik kende het artikel al. Heb bij mijn you tube kanaal een afspeellijst met oa het filmpje van Gerhard Wagner.
    Gr Jan W

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ondanks dat ik nu in Duitsland woon doe ik er alles aan om contact met Nederland (en de NVSW) te houden. Daarom ook de blog in het Nederlands. Ja, ik ben zeer enthousiast over mijn honden en over het jagdtraining. Dat wil ik niet missen. Maar het is ook leuk om broertjes en zusjes van Foppe te volgen. Dat is de reden dat ik uberhaupt met een blog ben begonnen. Van het een komt het andere. Het krijgen van een reactie is natuurlijk heel fijn, vooral als ze komt van iemand die al zo lang in de vereniging is en zoveel gedaan heeft voor ze. Je hebt ooit een heel mooi foto gemaakt van Bessel!

    BeantwoordenVerwijderen