Foppe is ziek.

4 september 2012

Foppe is ziek.

Afgelopen week begon de linker wang van Foppe steeds dikker te worden, het oog werd steeds kleiner en hij begon vies uit de mond te ruiken, een soort geur naar gier. Zijn tong en de poten werden warm. Hij had zeker koorts. Maar hij had blijkbar niet veel hinder van, hij heeft normaal gegeten en ook aan stukken gedroogd rundervlees heeft hij geknabbelt. Het drinken was nooit een probleem, hij drinkt steeds voldoende. Alleen ging het eten niet echt vlot, tenminste niet zo als ik van hem gewendt was. Ook had hij helemaal geen behoefte om naar buiten te gaan. Hij lag liever aan de voeten van mijn man. Lekker rustig, Guido was aan het werken achter de beeldscherm. En het hondenluikje was steeds open, dat benutte Foppe zoals steeds.
Maar goed, wat zou ik doen?

De optie om naar de dierenarts te gaan vond ik vooreerst wat overdreven. Goed een week terug was ik namelijk ook al bij de dierenarts met hem, voor zijn buikje. Hij had overal puistjes, en daar waar hij bij kon heeft hij zich met zijn tandjes opengekrabt. Enkele plekken begonnen te zweren.
Hij had het normale voer gegeten en ook zijn slaapplaats was niet verandert. Alleen was ik vaak buiten met hem en hij banjerte op het weiland en het bosje hele dagen vrij rond. De laatste weken heb ik veel mieren en andere insekten in het gazon gezien. Misschien komt het door deze beesten. Foppe liegt graag in het gras. Ik hoop niet dat het een allergie op de grasmijt is.
De dierenarts vond een injektie met een antibiotika gepast. En Foppe onderging de prik zonder een piep van zich te geven. De huid herstelde heel snel. Hij heeft nu weer en gaaf buikje en een heerlijk glanzend vacht.

En nu de wang - ik heb toch maar de fokster Brigitte opgebeld en om advies gevraagd. Ze bevestigte wat ik al dacht. Het kon van een tand wezen, van een insektenbeet of van een vreemd voorwerp (bijvoorbeeld van een houten splinter). Foppe, pas goed 5 maanden had al de tanden gewisseld, maar ik ben niet helemaal zeker hoe het met al de hoektanden zit. Hout knaagt hij in het algemeen niet, al sjouwt hij vaak de wortels, die ik voor de sier in de tuin gelegd heb... Maar Foppe hapt naar ieder insekt dat hij ziet, en is het nog zo hoog in de bloemen, aan het raam of waar dan ook. Hij vindt bijzonder de vette vliegen erg lekker.

Maar nu lag het hondje echt ziek in de woning. Hij kwam niet eens met mij naar buiten in de tuin, iets, wat ik helemaal niet kende van hem. Later, drie uur na het bellen met Brigitte heb ik toch maar besloten naar de dierenarts te gaan. Ik kon het niet meer aanzien, hij zat echt droevig te kijken.

Bij de dierenarts werden we gelijk geholpen. En ja hoor, nadat hij keurig ondervragt en onderzocht had beslot hij, weer een injektie met antibiotika te geven. Als het maar helpt en Foppe gauw weer gezond wordt!
Ook deze keer reageerde Foppe geen moment op de prik.
Thuis aangekomen observeerde ik Foppe tijdens het strijken - mijn lievelingsbezigheid, als ik echt moet...
Maar deze keer vond ik het niet zo verkeerd omdat ik bij Foppe wilde wezen.

Gelukkig herstelde hij weer snel. De brokken gingen zo in en 's avonds laat gingen we nog het klein rondje door de straten zoals gewoonlijk en hij liep gewoon mee. Hij snuffelte en deed zijn behoeftes.
Voor deze nacht heb ik hem naast het bed laten slapen. En dat deed hij heel graag! Hij sliep rustig en zijn tong en pootjes werden minder heet.

De ander ochtend was de wang minder opgezet. Ook zijn adem was minder naar gier riekend. In de loop van de dag begon hij weer te spelen met zijn pluchen speeltjes. De tuin werd weer geinspekteerd en Bessel werd weer op zijn geduld getest.

War zit de muis?

Intussen strunen ze weer met z'n tweeen door de tuin en zoeken muizen en bewaken het huis zodat geen vreemd volk ongevraagd en onangemeld binnen het hek komt.