Jachttraining, stap voor stap....

Thuis oefenen Foppe en ik vaak op de dagelijkse wandelingen. Maar we streven ook naar om een keer per week samen met Ute en haar Ierse Setter Adele te trainen. 

Adele is een paar maanden ouder dan Foppe en het klikt tussen honden en vrouwtjes. We wonen maar 15 autominuten van elkaar, ideaal om dat, wat we bij de training van Monika hebben geleerd, te verdiepen.

 

Ute brengt de apporten om

een apporteerstraat te maken.

De apporteerstraat bestaat uit heel veel verschillende apporten die achter elkaar, zo drie meter uit elkaar neergelegd werden en de hond moet ze een voor een apporteren. Ik moet met Foppe nog heel vaak de drie stappen doen met 'vreemde' apporten (zie mijn blog van 'De jachtlessen gaan door' van jan. 2013). De eigen apporten gaan goed, die kent hij en moet niet nog eerst de geur onderzoeken.

Foppe brengt heel trots het konijntje 'binnen'

Op die dag hebben we de sleep op een geoogst maisveld geoefend. Het viel me op dat Foppe als een speer wegging en de neus niet meer inzette. Dus ben ik op die dag begonnen met winkels van ca. 90 graden te leggen. We oefenden zeker per hond 5 keer een sleep uit. Het toeval was, dat we aan een kant een afzetting met mazendraad hadden. Foppe kon zo enkel twee kanten uit. Een heel mooie gelegenheid om winkels te oefenen! En Foppe begreep snel! De eerste keer liep hij heel ver over de hoek, hij zocht als een gek, maar omdat hij begon veldwerk te doen, heb ik hem dan toch maar terug gefloten. Ik heb hem opnieuw aangezet en deze keer liep hij meer met de neus beneden, werkte de sleep uit en vond binnen een mum van tijd het konijntje.

Laagstaande zon, drie hoeken in de sleep en verleidingen, 

namelijk de geur van reeën en koeienmest...

Tussen de oefeningen door en aan het einde laten we de honden steeds spelen. Vaak wordt Adele door Foppe achteraan gejaagd. Bessel doet af en toe mee, meestal neemt Bessel de taak van de rechter op zich als het te hard aan toe gaat.

Foppe, achter Bessel en in de voorgrond Adele.

Afgelopen zondag hebben we met een kleine eend en een kleine kraai geoefend bij Monika. Ik mocht de dode dieren mee nemen om nog wat te oefenen. Ze lagen ondertussen nog wel even in mijn vriezer. Foppe had wat moeite met de eend. hij kende geur en vorm niet, dus moest ik hem de tijd geven om daaraan te wennen. Tenslotte heeft hij ze toch goed in de vang genomen. De kraai was geen probleem. 

Toen Adele de kraai zou apporteren weigerde ze deze op te nemen. Ook de drie stappen waren zeer moeizaam. Maar met veel geduld heeft Ute haar toch zo ver gebracht om de kraai goed vast te pakken en vol trots liepen de beiden daarmee een paar rondjes om Adele te laten wennen.

Adele draagt de kraai trots in haar vang

terwijl Ute glimlacht over de overwinning.

Foppe en Adele zijn nu ietsje gevestigd in het apporteren. Tijd om weer wat nieuwe elementen in te brengen. We proberden voor het eerst de honden een apport over het water te laten dragen. Bij gebrek aan diep water kozen we voor een beek waar we zelf de apporten aan de overkant konden brengen. Dus we lieten de honden zien waar we de eind neerlegden en kwamen weer terug om de hond te sturen.

Adele heeft de eend gehaald en bracht ze

voorzichtig lopend over de glibberige stenen

Ook Foppe bracht de eend, hij was zeer geconcentreerd.

Bessel mag een wat andere oefening doen. Hij is geïnteresseerd in wild, maar hij heeft al zijn hele leven een hekel om het in de vang te nemen. Ik ga de strijd niet (meer) met hem aan. Hij zal lol hebben en ik wil hem kunnen prijzen voor zijn werk. Dus gooide ik hem dummy's, hij is gek om die te halen.

Ik heb de dummy iets verder van de oever af

gegooid. Bessel had hem snel gevonden

en bracht hem snel.

Bessel liep heel fors door de beek en bracht de dummy.

Bij Foppe bracht ik weer een nieuw element in: ik legde de eend in het water terwijl hij toekijken mocht. Dan stuurde ik hem erop uit. Foppe was bij de eend (zie het witte buikje naar boven), maar hij liep overheen. Ze lag tot nu toe steeds op de aarde aan de oever.

Foppe liep over de eend heen en ging op de oever zoeken...

Foppe kreeg de geur van de eend in de neus en draaide meteen, hij zocht en liep rechtstreeks naar de eend toe.

Hij kreeg geur en draaide direct om,

voor zijn neus in het water lag de eend.

Hij heeft de eend vol concentratie opgenomen en liep weer terug door het water om de eend af te leveren.

Voorzichtig, stap voor stap terug met de eend in de vang.

Ute gooide haar eenden-dummy ver naar de overkant. Ze lag uiteindelijk verstek in het hout. Adele mocht toekijken. Ze had dit ook nog nooit gedaan. Hoe verbaast we beiden waren dat Adele met veel energie op het commando weg sprong en rechtstreeks op de ligplaats afging, oppakte en terug kwam. Weliswaar had ze de eend in de haast enkel aan het touwtje vast. Maar de bazin was blij en  Adele kwam ook mooi afleveren.

Adele blij, Ute blij!

Nog even corrigeren hoe het eigenlijk zal en een aai over de bol.

En dan spelen...

Kom niet te dicht bij mijn bazin! Bessel als oppasser.

Adele in haar element, Foppe zwemt en Bessel passt op.