Uitlaatronde in de schemering

Gaan we naar buiten? In welke richting?

Ik ga graag op onregelmatige tijden met de honden naar buiten. De landschap biedt ten allen tijden een interessant toneel. Overdag zijn het de planten en de vogels. Maar vooral tijdens de schemering kan het gebeuren dat we wild ontmoeten.

Foppe kom, we gaan het bos in....

Bessel heeft al lang begrepen dat hij aan de lijn niet erop uit kan gaan als wild voor ons de weg oversteekt. Ik hou dan ook de honden met weinig uitzonderingen aan de riem. Mijn doel is, het wild observeren, niet op te jagen. Het mooie is dat de honden feilloos aangeven als er iets in de buurt is. Het is interessant hoe Foppe nu al beter als Bessel aangeeft als er een dier in de omgeving is. Komt het doordat Foppe in onze  tuin al zo vaak de geur van reeën, hazen en vossen kon proeven? Of is Bessel de geuren al gewend en weet hij dat er geen generaalpardon is om te jagen?

Foppe speurt

De wegen en paden in mijn woonplaats zijn wisselend om te begaan. De natuurlijke dalen en toppen vormen een wild en vochtig geheel. Water ruist van overal in bekjes, beken en kleine rivieren tot in een van de vele stuwmeertjes en -meren. Overal groeien verschillende soorten varens, mos en klimop. In de lente vindt men wilde sneeuwklokjes, sleutelbloemen en koekoeksbloemen. Zomers groeit het paarse vingerhoedskruid overal. En nu zijn er schitterende paddenstoelen van elk maat en soort. 

Dit bankje werd een jaar geleden gelakt.

Men kan de omgeving rustig wilde natuur noemen, de omgevallen bomen kunnen gedeeltelijk niet geborgen worden. Na een storm is het mogelijk wegens omgevallen bomen of modder, dat men niet overal door komt. Als er harde wind is gaat men voor de veiligheid beter niet in de woud. Takken en bomen kunnen zo op je vallen. Soms ga ik op gewisseld. Maar met twee honden is dat wat moeilijk en je moet wel veel discipline vragen. 

Het vraagt heel wat om van 2 honden de lijnen lang te houden zodat de honden kunnen snuffelen en de lijnen niet verheddern. Omdat Bessel geleerd heeft op mijn kant van een boom, struik of paaltje te lopen kan ik hem heel goed aan de rolllijn van zeven meter houden. Foppe neem ik aan de lijn van vijf meter mee. Deze hou ik steeds zo dat ik contact met hem heb. Dus werk ik de hele tijd ermee om de juiste lengte te houden. Daar kan geen paraplu of tas meer bij. Het is al lastig om te fotograferen.

Soms, als Foppe de geur van wild in de neus heeft neem ik hem bij voet omdat hij als een gek gaat trekken. Hij kucht en is met woorden niet tot rust brengen. Pas als hij naast me loopt en ik steeds met hem praat gaat het zoals ik het wens.

Bessel en Foppe op het pad door de woud, beiden de neus op de grond.

wat denk je Bessel, is het een ree of een haas?

Soms gaan beiden op hetzelfde plek snuffelen. 

Ik wou, dat ik hun reukvermogen had. De woud heeft zoveel geheimen.

Ik vindt het leuk om Foppe de lange lijn te geven en ik geef hem veel gelegenheden om te snuffelen. Vaak weet ik dat er op een plek een reewissel over de straat of weg gaat. Op de plek van deze foto gaat het zeer stijl naar beneden, ik zal niet achter hem kunnen aanlopen in de duisternis. Als ik hem dan terugroep komt hij ook en krijgt zijn beloning.

Foppe heeft een reewissel ontdekt

Hier ging toch net een ree.....

Weer op de straat vervolgt hij een ander spoor, het lijkt echt interessant te wezen omdat hij vervolgens aan de andere kant omhoog wil klimmen.

...het ree ging hier omhoog, zal ik ...?

In het begin staat hij nog wat vragend en verlangend voor de helling. Als ik niets zeg gaat hij enthousiast omhoog.

Ja, ja ik kom al weer, als het moet.

Om vervolgens weer omlaag te komen. Heerlijk, vrouwtje, daarvan krijg ik niet genoeg.

Ik probeer hem toch wat in te houden. Hij is pas zeven maanden en nog volop in de groei. Soms heb ik moeite om in te dammen. Hij is zo vol levenslust.

Verschillende keren heb ik Foppe nu zeer positiv meegemaakt met speuren tijdens de uitlaatronde. Hij ging ook al twee keer vandoor, verleden week. Niet zo lang, de eerste keer twee, en de tweede keer vijf minuten. Maar wat kunnen die lang wezen als men het hondje niet meer ziet en ook geen knakken van de takken meer hoort! 

Hoe mooi, als Foppe dan in volle vaart aangebruist komt, heel vrolijk en voldaan. Je kunt het hem niet kwalijk nemen, het is mijn fout. 

Ja, ik heb nu op deze gebeurtenissen de laatste twee weken besloten om jachttraining te doen. Ik heb hier in Duitsland iemand gevonden! Er is wel een addertje onder het gras - hier mag ik geen examens doen omdat ik geen jachtpatent heb. Maar zover is het nog niet. En omdat de stabijvereniging zeer aktiv is hoop ik op een oplossing te zijner tijd.